Ten dzień nas wykończył… Budzimy się o 3:00 i jeszcze raz sprawdzamy prognozy. Niestety nie wiemy więcej niż wczoraj. Długo wahamy się co robić ale ostatecznie decydujemy się na wyjazd. Kiedy pakujemy rzeczy do auta zaczyna padać deszcz :( Nie odpuszczamy! Trzeba być dobrej myśli. W połowie drogi zaczyna padać śnieg z deszczem… załamka, ale napieramy dalej w kierunku podhala. Ryzyk fizyk, niech się dzieje co chce. Najwyżej przesiedzimy w schronisku.
Grzesiek wstaje około 5:00 by zobaczyć co dzieje się na zewnątrz. Gdy wraca klnie pod nosem i wskakuje z powrotem do śpiwora. Dobra wiadomość jest taka, że mogę dłużej pospać, zła, że na tym może zakończyć się nasz wypad. Nie mija godzina gdy ze snu wyrywa mnie pytanie "Wstajesz?". Mam ochotę odpowiedzieć, że nie ale i tak kiedyś muszę więc podnoszę się od razu. Pakujemy się i opuszczamy bydynek. Na zewnątrz beznadzieja. Chmury wiszą nisko i tylko czekać aż z nich poleje. Do tego wieje jak cholera i jest zimno. Mimo wszystko idziemy nad Hińczowy Staw i tam zdecydujemy co dalej.
Gdyby nie stopery do uszu chyba do rana nie zmróżylibyśmy oka. Na szczęście dobrze się wyspaliśmy i podczas gdy imprezowicze jeszcze chrapią wychodzimy z pokoju. Na jadalni pozostawili cały bajzel po nocnej bibie, krzątamy się więc ostrożnie by nie narobić hałasu. Kiedy startujemy jest już widno a szczyty Grani Baszt świecą we wschodzącym słońcu.
Diagramy meteo pokazywały, że możliwe jest okno pogodowe. Bardzo chcemy je wykorzystać więc wstajemy po 3 rano i jeszcze raz sprawdzamy prognozy, które potwierdzają się. Około 4:00 wyruszamy i równo po 2 godzinach zajeżdżamy na parking w Palenicy. Jest jeszcze ciemno i lekko pruszy śnieg, ale nie zniechęcamy się. Mamy nadzieję, że wyżej będzie pogodnie. Sprawdzamy ekwipunek i ruszamy.
Po wczorajszej burzy z deszczem dzisiejszy dzień przywitał nas przepiękną pogodą. Zaplanowana trasa jest długa więc wyruszamy na szlak około 5:30, a pierwsze promienie słońca oświetlające góry nadają im niesamowite odcienie. Obrazy mamy jak z bajki.
